หอมเป ภาษากลาง
ผักหอมเป - สะออนเด้
ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป
เว็บไซต์ หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป หอมเป ภาษากลาง หอมเป ภาษาอีสาน หอมเป ภาษากลาง ขอบใบมีรอยหยักเหมือนใบเลื่อย จึงเรียกกันว่าผักชีใบเลื่อย ท้องถิ่นอื่น ๆ ก็มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันไป เช่น หอมเป หอมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ เป็นผักที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว
หอมเป ภาษากลาง ลักษณะโดยทั่วไป:- ของผักหอมเป ขอบใบจะหยักคล้ายฟันใบเลื่อย ใบสีเขียวเข้ม แข็งกระด้าง ใบจะออกเป็นกระจุก ออกดอกเป็นช่อ มีก้านสีเขียว ช่อดอกจะขึ้นตรงกลางกอ หลาย ๆ หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป กลางใบ เป็นผักชีที่ใช้กว้างขวางที่สุด ทั้งใช้ใบแต่งกลิ่นอาหารไทย เช่น ลาบ ก้อย ผักชีฝรั่ง ผักชีใบ หอมเป ภาษากลาง Dan ดอกสะแบง ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง เป็นพืชล้มลุก มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ มีชื่อพื้นเมืองอื่น เช่น ภาคกลาง และทั่วไป ผักชีฝรั่ง ผักชีใบเลื่อย ภาคเหนือ ผักจี ผักชีดอย ผักหอมเทศ บักงูเงี้ยว
ไม่สามารถโหลดการรับสินค้าได้ ความพร้อมใช้งาน
