ควบ
ควบ -
พยัญชนะที่ประสมกับตัว ร, ล, ว นี้ ถ้าอ่านเป็นเสียง ๒ พยางค์ ก็ไม่นับว่า เป็นอักษรควบ เช่น อร่อย อ่าน อะ-หร่อย, ตลาดอ่านตะ-หลาด, ตวาดอ่านตะ-หวาด การที่พระยาอุปกิ
อักษรควบ หรือ คำควบกล้ำ คือ คำที่ออกเสียงครั้งละหนึ่งพยางค์ แต่อ่านออกเสียงเหมือนสองพยางค์ คำควบกล้ำจะมีสองชนิด คือ 1 คำควบแท้ คือคำที่มีอักษร ร ล ว อยู่กลางคำ และอ่านพร้อม ๆ กับอักษรนำ นววรรณ พันธุเมธา 557 วารสาร ราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๖ ฉบับที่ ๔ ต ค -ธ ค ๒๕๕๔ ประเทศบางค ำเป็นเสียงควบกล ้ ำ ทฺร เช่น ทรัมเป็ต จันทรา นิทรา อินทราทิตย์ แต่ ออกเสียงอักษรควบ ทร ในค
ยุนโซฮี 1 อักษรควบแท้ คือ ค้าที่มีพยัญชนะต้น 2 ตัว ควบกล้าอยู่ในสระตัว เดียวกัน เวลาอ่านจะออกเสียงพยัญชนะทัง 2 ตัวพร้อม ๆ กันเสียงพยัญชนะควบ กล้าแท้ในภาษาไทยจะอยู่ได้ในต้าแหน่งต้นพยางค์เท่านัน และ gaanM khuaapF, merger; combination Royal Institute - 1982 ควบ ควบ , เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน
